منچسترسیتی، تیمی با سقف پیشرفت نامحدود / زیبا مثل فراری، قوی مثل تراکتور

در کریسمس امسال تنها چیزی که می‌توانست اوضاع سیتی را از چیزی که هست بهتر کند، این بود که این تیم به جای 18 پیروزی فعلی‌اش، تمام 19 بازی‌اش در نیم فصل اول لیگ را برده بود. آمار سیتی در حال حاضر 18 پیروزی و یک تساوی است. اوضاع برای مردان گواردیولا خیلی خوب پیش می‌رود.
نخستین باری که آبی‌ها در این فصل با بورنموث روبه‌رو شدند، به هفته سوم برمی‌گشت و در حالی که از آن زمان آنها تا تبدیل شدن به شاید بهترین تیم اروپا پیشروی کرده‌اند، در هفته سوم هنوز هم درباره آنها کمی تردید وجود داشت. قبل از آن بازی، آنها یک پیروزی پردردسر در خانه برایتون کسب کرده بودند و یک تساوی یک بر یک مقابل اورتون و به شیوه‌ای عجیب با 10 بازیکن، سازمان‌یافته‌تر و مصمم‌تر از زمانی بازی کردند که 11 نفره بودند.
سیتی، در شرایطی که گواردیولا اذعان داشت دغدغه‌اش کمبود برگ برنده‌ای قاطع برای تیمش بود، فرم بازی‌اش را برای بازی در ورزشگاه ویتالیتی تغییر داد اما این تیم آنقدرها منسجم‌تر نشد. رحیم استرلینگ در دقیقه هفتم وقت‌های تلف شده آن بازی گل برتری تیمش را زد. آن گل اگرچه منجر به برد سیتی شد اما این سوال را ایجاد کرد که آیا این همه جرقه‌ای بود که سیتی نیاز داشت؟ چه جرقه‌ای هم از آب درآمد! از آن زمان سیتی تمام بازی‌هایش در لیگ برتر را برده است و تنها یکی از 9 بازی دیگرش در دو تورنمنت دیگر را باخت که البته آن شکست هم برابر شاختار دونتسک در لیگ قهرمانان اروپا و در شرایطی بود که مردان گواردیولا، هم از بابت صعود و هم صدرنشینی مطمئن شده بودند و بازی برایشان کاملاً تشریفاتی بود و به همین دلیل گواردیولا به بیش از نیمی از مهره‌های اصلی‌اش استراحت داد تا آنها را برای شهرآورد منچستر آماده نگه دارد.
مرد کاتالان فصل را به این امید شروع کرد که آرایش تاکتیکی تیمش را میان دو سیستم متمایز و متفاوت تغییر دهد اما آنها چنان راهی برای کسب موفقیت پیدا کرده‌اند که به چیزی به‌عنوان تطبیق دادن خود با شیوه تاکتیکی بازی حریف نیاز نداشته‌اند. بعد از آن بازی اول برابر بورنموث، سیتی در 5 بازی بعدی‌اش 22 گل زد. مردان گواردیولا به خانه چلسی رفتند، مدافع عنوان قهرمانی رقابت‌ها را با یک گل که البته می‌توانست مقتدرانه‌‌تر و با اختلاف بیشتری باشد شکست دادند و قدرت روانی و اعتماد به نفس لازم برای ادامه دادن به یکه‌تازی‌شان در کورس قهرمانی را به دست آوردند.
بازیکنان سیتی، در رختکن استمفوردبریج نام کوین دبروین را صدا می‌زدند و اگر این هافبک بازیساز بلژیکی امسال عنوان بهترین بازیکن سال را کسب نکند، تنها به خاطر این خواهد بود که هم‌تیمی اسپانیایی‌اش داوید سیلوا هم به اندازه او در این فصل خوش درخشیده است.
سیتی در بازی بعدی‌اش مقابل استوک‌سیتی 7 گل زد و گستاخی تیم میهمان برای زدن گل دومش در آن بازی را با به ثمر رساندن 3 گل در 7 دقیقه پاسخ داد. بعد از آن، آنها ناپولی – یکی از معدود تیم‌های دور و برشان که مثل خودشان بازی هجومی، سرعتی و با ظرفیت دردسرسازی برای سیتی ارائه می‌کرد – را شکست دادند. مردان گواردیولا بازی را 2 بر یک بردند.
هر چه بازی بزرگتر باشد، به نظر می‌رسد که سیتی بهتر بازی می‌کند. زمانی که آنها به خانه ناپولی رفتند، برای 20 دقیقه تحت فشار قرار داشتند و یک گل هم عقب افتادند. آنها اما آن بازی را هم 4 بر 2 بردند و زمانی که سوت پایان بازی به صدا درآمد صدرنشین جدول رده‌بندی سری A به زحمت توانسته بود میهمان را تهدید کند.
شاگردان گواردیولا در قدم بعدی آرسنال را مغلوب کردند. آنها لسترسیتی را هم با وجود از دست دادن مهره تأثیرگذارشان در خط دفاعی، جان استونز در ابتدای مسابقه، شکست دادند که در آن دیدار آنها دو گلی زدند که چیزی که آنها شده‌اند را خلاصه می‌کرد. گل اول در پایان یک پاسکاری سریع به ثمر رسید و دومی بعد از یک ضد حمله ویران کننده. خیلی‌ها می‌گفتند که بدون استونز، اوضاع برای سیتی سخت خواهد شد چون او یکی از مهره‌های اصلی ماشین پاسکاری گواردیولا بود و حق هم داشتند، البته تا حدودی. هادرسفیلد، ساوتهمپتون و وستهم همگی تا دقایق پایانی توانستند سیتی را متوقف کنند اما آبی‌ها با تهدیدهای مختلف‌شان، راهی برای بردن هر کدام از آن بازی‌ها پیدا کردند. استرلینگ مانند بازی‌اش در خانه بورنموث، دو تا از آن گل‌های پیروزی بخش دیرهنگام سیتی را در دقایق 83 و 96 زد. ناگهان به نظر می‌رسید که سیل گل‌های منچسترسیتی به خشکسالی تبدیل شده است. در اولدترافورد، هواداران منچستریونایتد می‌گفتند که این می‌تواند برای سیتی مشکل‌ساز شود. اگر دو گل سیتی در خانه لسترسیتی نمونه‌‌هایی بارز از توانایی‌های سیتی بود، دو گل این تیم در شهرآورد یونایتد در اولدترافورد، چشمه‌ای از اراده محض آنها برای بردن بازی‌هایشان با هر معیار لازمی را به نمایش می‌گذاشت.
سیتی حالا در مسیری مستقیم به سوی کسب نخستین قهرمانی‌اش در لیگ برتر از سال 2015 حرکت می‌کند و در این مسیر رکورد کسب بیشترین برد متوالی، بیشترین برد، بیشترین امتیاز و بیشترین گل را در نیم فصل نخست لیگ جابه‌جا کرده‌اند. آنها در دو روز مرخصی‌شان برای تعطیلی کریسمس، فرصت داشتند که کمی استراحت کنند و از کارهایی که تا کنون انجام داده‌اند لذت ببرند اما نه از چیزی که پیش روی آنها قرار دارد. در 4 ماه میان دو بازی‌شان برابر بورنموث، سیتی مشخصاً هر مانعی که سر راهش بود را برداشت، آن هم با نمایش‌هایی درخشان و البته توأم با خوش شانسی یا هر دو. حریف، مصدومیت‌ها، فشردگی بازی‌ها، هیچ کدام برای سیتی مطرح نبوده و این سبب شده که ما از همین حالا بحث کنیم، آیا این بهترین تیم تاریخ لیگ برتر هست یا نه، موضوعی که همه چیز را درباره آبی‌های شهر منچستر می‌گوید. این واقعاً «یک کریسمس مبارک» خوب برای هواداران سیتی است.

منبع: سایت گل