ایران ورزشی آنلاین / فرشاد کاس‌نژاد / پرسپولیس دچار یک مساله عجیب است. مقابل ذوب‌آهن تا بخواهید گل می‌زند اما مقابل سپیدرود بازی‌اش گره می‌خورد. داستان چیست؟
انگار هر حریفی، حتی با فوتبالی نازل بخواهد فوتبال پرسپولیس را گره بزند موفق می‌شود و حریفی که بخواهد پابه‌پای پرسپولیس فوتبال بازی کند، زمین‌گیر خواهد شد. این از یک منظر ویژگی پرسپولیس است و از منظری دیگر، یک ایراد دردسرساز.
پرسپولیس دیروز در رشت یک بر صفر پیروز شد، یک پیروزی حداقلی مقابل تیمی که نه تنها قعرنشین است، بلکه سواد فنی اندکی روی نیمکتش دارد.
برگردیم به روز بازی پرسپولیس و پدیده. آن روز در ایران ورزشی بحث‌ها این بود: در مسیر قهرمانی همیشه حریفان درها را به روی تیمی که می‌خواهد به سوی صدر پیش برود، می‌بندند.
پرسپولیس نباید سردرگم شود، حق ندارد کلیدهای بازی را گم کند و به در و دیوار بکوبد. از تیم برانکو توقع این است که راه را پیدا کند و مهم‌تر اینکه کنشگر باشد، نه اینکه هربار به در بسته می‌خورد، مجبور به فوتبال واکنشی شود. تیمی که می‌خواهد قهرمان شود، باید اختیار و کنش را در بازی به نام خود ثبت کند. این توقع تازه‌ای از تیم برانکو است که پیش از ما، برانکو باید از تیمش بخواهد.
حالا درباره بازی سپیدرود و پرسپولیس می‌توانیم همان بحث را زنده کنیم. در واقع این پرسپولیس است که همان بحث را درباره خودش زنده نگه می‌دارد.
پرسپولیس به صدر جدول رفته اما پیروزی حداقلی مقابل سپیدرود چیزی نیست که برانکو را راضی کند. از پرسپولیس فوتبالی جاندارتر و پویاتر توقع داریم، این یک توقع عمومی از تیمی است که ساختاری بهتر از همه تیم‌های لیگ برتری دارد و البته برانکو را روی نیمکت دارد.
به بازی دیروز برگردیم. فارغ از مساله حمله، درباره سیستم دفاعی پرسپولیس یک سوال کلیدی وجود دارد. جلال حسینی آیا همیشه و در هر صحنه باید در نقش فرشته نجات ظاهر شود؟ آیا پرسپولیس باید هربار در صحنه‌های بازی کارش به آنجا برسد که جلال حسینی با درخششی آنچنانی تیمش را نجات دهد و آشفتگی در دفاع را به نظم و آرامش تبدیل کند؟
پرسپولیس دیروز چندین بار به بازیکنانی ناآماده از تیم حریف اجازه جولان می‌داد و سپس جلال حسینی در نقشی فراتر از مسوولیت‌هایش به‌عنوان یک مدافع باید همه چیز را به آرامش برمی‌گرداند. تکرار این اتفاق می‌توانست پرسپولیس را گرفتارتر کند اما باز هم جلال حسینی بود و هوش و دریافت‌های درستش از بازی.
پرسپولیس حتی نباید در دین کاپیتانش بازی کند. برای قهرمانی باید باشکوه‌تر باشند، حتی اگر صدر جدول را به رغم هر مساله‌ای به چنگ آورده باشند.
