ایران ورزشی آنلاین / آرمن ساروخانیان / لیگ برتر باید ویترین فوتبال باشد. مسابقاتی که بهترینها در آن حاضر باشند. تیمهایی که بهترین بازیکنان را انتخاب کردهاند، مربیان شایسته و باانگیزهای دارند و بهترین امکانات را تا بتوانند از این سرمایهگذاری بهره ببرند. چنین تیمهایی میتوانند لیگی رقابتی بسازند که تماشاگران را به وجد بیاورند و به ورزشگاه بکشانند و در کنار آن تیم ملی را با بازیکنانی آماده تغذیه کنند. با این حال لیگ برتر ایران فاصله زیادی با این استانداردها دارد. این مسابقات از سال 1380 شروع شد و انتظار میرفت در باشگاهها به تدریج ریشه بدوانند و تیمهای بهتری بسازند، ولی کمتر کسی میتواند ادعا کند که پیشرفتی در کار بوده.
درباره ادوار قبلی لیگ خیلی میتوان نوشت، ولی هدف این گزارش بررسی وضعیت تیمهای حاضر در لیگ آتی است. این هفدهمین دوره لیگ برتر است و یک سال مانده به جام جهانی 2018 برگزار میشود. تیم ملی زودتر از همه تیمهای آسیایی و بهعنوان دومین تیم به جام جهانی صعود کرده و لیگ برتر قرار است بازیکنان را برای این مسابقات آماده کند. با این حال چهار تیم (25 درصد تیمها) وضعیتی بحرانی دارند و قرار است لیگ را در شرایط بدی شروع کنند. البته تیمهای دیگری هم هستند که میتوانستند به این فهرست اضافه شوند.
نفت؛ ورشکستهها در آسیا
اگر نام تیمها ملاک بود، نفت ثروتمندترین تیم ایران میشد، با این حال زردپوشان تهرانی چند سال است که در آستانه ورشکستگی و تعطیلی قرار دارند. نفت دو سال پیش تا یک قدمی قهرمانی لیگ برتر پیش رفت، ولی در سالی که حضور در آسیا را هم تجربه میکرد، بودجه تیم کاهش یافت تا بازیکنان تیم بارها به دلیل پرداخت نشدن دستمزد اعتصاب کنند.
فصل گذشته نفت به بخش خصوصی واگذار شد و انتظار میرفت این تیم سر و سامان بگیرد، ولی مالک جدید هم بدقولی کرد تا تیم یک بار دیگر در آستانه تعطیلی قرار بگیرد. هنر علی دایی بود که از فروپاشی تیم جلوگیری کرد و نفت توانست جام حذفی را هم ببرد، ولی در فصل جدید اوضاع بدتر است. گفته میشد که سازمان لیگ میخواهد به خاطر انبوه بدهی و ابهام در مالکیت باشگاه، این تیم را از لیگ برتر کنار بگذارد، ولی نفت با وجود این بلاتکلیفی در لیگ باقی ماند. علی کریمی با قبول مربیگری این تیم از همپاشیده ریسک بزرگی مرتکب شد، ولی او هم تا امروز به باشگاه مهلت داده تا وضعیت تیم را مشخص کند و در صورتی که شرایط بهتر نشود، کنار خواهد رفت.
اگر در روزهای آینده معجزهای رخ ندهد و نفت سر و سامان پیدا نکند انتظار میرود این تیم در لیگ قهرمانان و لیگ برتر زنگ تفریح حریفان شود.
سپیدرود؛ معجزه بیپولی
تیم باسابقه رشتی بعد از صعود به لیگ برتر برنامههایی برای درآمدزایی داشت که همه بینتیجه ماند. آنها لیگ یک را با بیپولی شروع کردند، ولی نظرمحمدی موفق شد در حضور تیمهای متمولی مثل بادران و خونه به خونه این تیم را به لیگ برتر برساند. تکرار این معجزه اما در لیگ برتر غیرممکن به نظر میرسد.
مالکیت تیم فصل گذشته به الماسخاله، رییس هیات فوتبال گیلان واگذار شد تا او مقدمات انتقال را فراهم کند، ولی مذاکره با خریداران چند بار بینتیجه ماند تا تیم در اوج بیپولی قدم به رقابت با بهترینها بگذارد. با توجه به قوانین لیگ برتر الماسخاله مجبور شد مالکیت تیم را به شهاب مومنی، نایب رییس هیات فوتبال گیلان واگذار کند و او ظاهرا از سمتش استعفا داده تا همزمان مالک و مدیرعامل باشگاه باشد.
بیپولی سپیدرود روی نقل و انتقالات این تیم هم تاثیر داشت و این تیم برای اولین تجربه حضورش در لیگ برتر نتوانست بازیکنان دلخواهش را جذب کند.
مشکل دیگر این تیم نداشتن ورزشگاه است. جایگاه روبهروی ورزشگاه عضدی از نظر کارشناسان امنیت ندارد و استفاده از آن میتواند منجر به یک فاجعه شود. از طرف دیگر ورزشگاه سردار جنگل هم که چند سال بلااستفاده بوده، نیاز به بازسازی دارد و مهمتر اینکه چمن آن تقریبا از بین رفته است.
تراکتورسازی؛ کمتر از یازده بازیکن
تراکتورسازی برای لیگ هفدهم مشکل مالی ندارد، ولی به خاطر محرومیت فیفا با بحران نیروی انسانی مواجه است. تراکتور توانست تعدادی از بازیکنانش را حفظ کند، ولی اخباری، خالد شفیعی، سعید آقایی، جاسم کرار و ادینیو از این تیم جدا شدند. با مصدومیت شدید هادی محمدی در یکی از بازیهای دوستانه بدبیاریهای گلمحمدی تکمیل شد. کادر فنی تراکتورسازی بنگر را هم حفظ نکرد و این تیم در قلب دفاع با بحرانی جدی روبهرو است. تعداد بازیکنان قابل اتکای تراکتورسازی در حال حاضر کمتر از یازده نفر است و این تیم مجبور است از بازیکنان امیدش برای رقابت استفاده کند. تیم تبریزی که در این سالها در ردیف مدعیان قهرمانی بوده، مجبور است تا نیمفصل با این شرایط مدارا کند و معلوم نیست اگر محرومیت یا مصدومیتی سراغ بازیکنان اصلی بیاید، چه سرنوشتی در انتظار این تیم خواهد بود.
سهلانگاری مدیریت باشگاه در محرومیت این تیم از نقل و انتقالات قابل کتمان نیست، ولی قانون عجیب سازمان لیگ که تیمها را به استفاده از 18 بازیکن بزرگسال محدود میکند هم نقش زیادی در وضعیت فعلی تراکتورسازی دارد.
استقلال خوزستان؛ عاقبت قهرمانی
قهرمانی در فوتبال ایران عاقبت خوشی برای تیم اهوازی نداشت. بعد از قهرمانی غیرمنتظره در لیگ برتر، حامی مالی همکاریاش را ادامه نداد و بیپولی سراغ این تیم آمد. بازیکنان در اوج مسابقات بارها اعتصاب کردند و اگر لیگ قهرمانان آسیا و بحث حیثیت فوتبال ایران نبود، شاید این تیم لیگ را هم ادامه نمیداد.
در پایان فصل اکثر بازیکنان کلیدی این تیم مثل طیبی و بیتسعید جدا شدند و ویسی در بازگشت به این تیم ماموریت پیدا کرده که تیم جدیدی بسازد. بدهیهای فصل گذشته پابرجاست، ولی باشگاه فعلا توانسته پولی برای عقد قرارداد با بازیکنان جدید تهیه کند. با این حال انتظار میرود با شروع مسابقات زخم کهنه سر باز کند و در این شرایط بد مالی بعید است استقلال خوزستان بتواند فوتبال باکیفیتی به نمایش بگذارد.