ایران ورزشی آنلاین / آرمن ساروخانیان / درست در روزهایی که «الیت سنتر» بهعنوان مرکز تیمهای ردههای سنی مختلف فوتبال به ابتکار کیروش افتتاح شد و او برخورد گرمتری را با رسانهها در پیش گرفته، خبر علاقه استرالیاییها به جذب این مربی پرتغالی برای فدراسیون فوتبال میتواند یک شوک باشد.
کیروش هفته گذشته برنامه آمادهسازی تیم ملی را منتشر کرد و وعده داد در صورت اجرای آن ایران میتواند برای اولین بار به مرحله حذفی جام جهانی برسد. فدراسیون فوتبال اما با نگاه دوراندیشانه باید علاوه بر عملیاتی کردن برنامههای آمادهسازی از حالا به فکر فردای جام جهانی و آینده نیمکت تیم ملی هم باشد.
فدراسیون فوتبال استرالیا هرچند هنوز به طور رسمی در این مورد موضعگیری نکرده، ولی خبر رسانههای این کشور نمیتواند تنها یک شایعه باشد و آنها خبر میدهند که بازی دوستانه احتمالی ایران و استرالیا فرصتی است که این فدراسیون از نزدیک کار کیروش را زیر نظر بگیرد و احتمالا مذاکراتی هم داشته باشد.
اگر در دهههای گذشته تیم ملی تلاش میکرد دنبالهروی تفکرات تیمهای پیشرو آآآسآااآسیایی باشد، این روزها همکاری درخشان ایران و کیروش مایه حسرت اکثر فدراسیونهای قدرتمند آسیایی است. نتایج درخشان کیروش با تیم ملی بود که چین و امارات را متقاعد کرد سراغ مربیان بزرگ خارجی مثل لیپی و بائوسا بروند. کره جنوبی بعد از برکناری اشتلیکه منتظر قطعی شدن صعود تیمش است تا برای تدارک جام جهانی سراغ یک نام بزرگ برود. استرالیا هم از حالا به فکر بعد از جام جهانی است. پوستهکوگلو اعلام کرده که به فکر تمدید قراردادش نیست و آنها از حالا به فکر یک مربی بزرگ هستند و چه کسی بهتر از کیروش که امتحانش را در فوتبال آسیا پس داده و فضای فوتبال این قاره را میشناسد؟
البته در حال حاضر نشانهای از جدایی کارلوس کیروش دیده نمیشود. او در جلسه هماندیشی هفته گذشته با سردبیران گفت که «کار برای موفقیت در جام جهانی قطر از حالا شروع شده و تیم ملی باید تلاش کند در جام جهانی 2022 که در خاک همسایهاش برگزار میشود، دست به کار بزرگی بزند و نتیجه خوبی بگیرد.» او این روزها از راهاندازی الیتسنتر هیجانزده است و احساس میکند که فرصت دارد برنامههایش برای تیم ملی و تیمهای پایه را با شرایط بهتری پیش ببرد. بعد از هفت سال حضور در تهران که با تنشها و فراز و نشیبهایی همراه بوده، کیروش ظاهرا توانسته به نقطه تعادلی با فدراسیون و جامعه فوتبال برسد و خواستههای او و امکانات ما بیش از همیشه به هم نزدیک شدهاند.
با این حال تیم ملی در آستانه جام جهانی هفتهها و ماههای پرحادثهای در پیش دارد که میتواند این آرامش را به هم بزند. به هم خوردن برنامههای آمادهسازی یا نتیجه نگرفتن تیم ملی در جام جهانی مهمترین موانع احتمالی در راه تمدید این همکاری هستند. فدراسیون فوتبال اما نباید آینده نیمکت تیم ملی را به اتفاقات درون و بیرون زمین گره بزند.
مزیتها و سختیهای همکاری با مربی پرتغالی را همه میدانیم. کارآمدی و مهارت کیروش در تیم ملی ثابت شده و حتی در صورت پرداخت همین رقم به یک مربی طراز اول ممکن است تکرار این نتایج ممکن نباشد. از طرفی خواستهها و روش کار این مربی در این سالها کار فدراسیون را خیلی سخت کرده و ممکن است همین دردسرها مدیران فوتبال را برای ادامه همکاری به تردید انداخته باشد. فدراسیون با در نظر گرفتن همه این جوانب باید درباره ادامه همکاری با کیروش هرچه زودتر تصمیم بگیرد و با نهادهای بالادستی در این مورد رایزنی کند.
قرارداد کیروش با فدراسیون فوتبال تا پایان جام جهانی است، ولی فدراسیون برای تعیین تکلیف نیمکت تیم ملی نباید تا آن روز منتظر شود. فراموش نکنیم که جام ملتهای آسیا به فاصله چند ماه بعد از جام جهانی برگزار خواهد شد و تعلل در این ماجرا به آمادهسازی تیم ملی برای این مسابقات هم آسیب میزند. بدترین تصمیم فدراسیون در این ماجرا میتواند تصمیم نگرفتن و بلاتکلیفی باشد. حتی اگر پیشنهاد استرالیاییها را یک شایعه رسانهای بدانیم، قطعا عملکرد خوب کیروش از دید فدراسیونهای مختلف دور نمانده و این آخرین پیشنهاد برای این مربی نخواهد بود. فدراسیون اگر برای ادامه کار با کیروش به جمعبندی رسیده، نباید به رقیبان اجازه دهد این مربی را از چنگش خارج کنند.